در قالب word و در 20 صفحه، قابل ویرایش.
ترکهای
جوان, جریانی سیاسی از اوایل دهة 1270 تا 1336/ 1860ـ 1918 در ترکیة
عثمانی . این جریان که گروهها و جمعیتها و سازمانهای سیاسی چندی را در داخل
و خارج ترکیه در بر می گرفت به طور کلی به سه دوره تقسیم می شود:
1) از اوایل دهة 1270 تا 1295/ 1860ـ 1878 2) از 1295 تا 1326/ 1878ـ 1908 3) از 1326 تا 1336/ 1908ـ 1918.
دورة
اول . در این دوره که با سالهای پایانی عصر تنظیمات * (از رمضان 1255 تا
ذیقعدة 1293/ نوامبر 1839 ـ دسامبر 1876) مقارن است فضای باز حاصل از
اصلاحات سبب شد تا گروهی از روشنفکران امپراتوری عثمانی تحت تأثیر روشنگری
غربی به ترویج افکار آزادی خواهانه و اصلاح طلبانه در مطبوعات بپردازند.
طرح چنان اندیشه هایی در جامعة عثمانی به تشکیل نخستین گروه سیاسی از سلسله
گروهها و سازمانهای سیاسی سری منجر شد. این گروه که «اتحادیة وطن پرستان »
یا «جمعیت اتفاق حمیت » نامیده می شد در محرم 1282/ ژوئن 1865 با شرکت شش
جوان از جمله نامق کمال * (1256ـ 1305/ 1840ـ 1888) شاعر نام آور در
استانبول تشکیل گردید. رشد و توسعة سریع گروه و افزایش تعداد اعضای آن به
245 تن بنا بر ادعایی و تمایل و توجه بعضی از دولتمردان حتی دو شاهزادة
عثمانی و یک شاهزادة مصری به گروه آن را در معرض فشار قرار داد و بعضی از
رهبران آن چون نامق کمال و ضیاءبیک (ابوضیا توفیق ) و علی سعاوی به نواحی
دوردست عثمانی تبعید شدند ولی در 1284/ 1867 با حمایت مالی همان شاهزادة
مصری به پاریس مهاجرت کردند. حضور و فعالیتهای سیاسی آنان و همفکرانشان در
اروپا اصطلاح ژؤن ترک (ترکهای جوان ) را پدید آورد (لوئیس ص 152ـ154).
